Odkrywanie tajemnic mózgu jest dziś często spotykanym tematem w mediach, tak naukowych, jak i w „wersji pop”. Wiele dziedzin, które wcześniej dalekie były od nowinek neurobiologii, dziś poszukuje tu swoich źródeł i związków z badaniami nad ludzkim umysłem. Dzięki temu zaczynamy zdawać sobie sprawę, że dziś o mózgu nie tylko warto „coś” wiedzieć, ale dobrze jest też rozumieć, jak w sposób najkorzystniejszy dla siebie można posługiwać się nim na co dzień. 
Aby przedstawić tak specjalistyczną wiedzę szerszej publiczności, neurobiolodzy przez wiele lat wykonywali eksperymenty, tylko z pozoru wyglądające na śmieszne lub niepotrzebne. Teraz jednak te drobne fragmenty badań pozwalają wyjaśniać, jak działa mózg w określonych sytuacjach i dzięki temu konstruować coraz dokładniejsze metody leczenia, terapii czy techniki, rozwijające możliwości intelektualne człowieka.
„Odkrywanie mózgu”.. to znakomita popularnonaukowa opowieść dla zwykłych ludzi, którzy o mózgu wiedzą nie więcej, niż to, że jest myślącą częścią ciała człowieka.
Czytając tę książkę, czytelnik pozna o wiele więcej intrygujących faktów na temat myślenia, spostrzegania, zdolności, a nawet oszustw umysłu.
Autor pozwala towarzyszyć sobie podczas niezwykłych eksperymentów neurobiologicznych, które na własne życzenie wypróbował na sobie, choć nie jest specjalistą w tej dziedzinie. Ale za to zdecydował się błyskotliwie i z humorem poszukać odpowiedzi na trudne pytania: co się dzieje w mózgu, gdy się śmiejemy albo płaczemy, jak możemy sterować naszą uwagą, kto tak naprawdę widzi: oko czy mózg, jaki wpływ na myślenie mają hormony i czy można zobaczyć swój mózg na własne oczy?
W przedmowie sam autor, tłumacząc cel, przyświecający powstaniu książki, wyraził to w taki sposób:
„Książki popularyzujące wiedzę o mózgu cierpią często na tę samą przypadłość, nie pozbawioną znamion paradoksu. Sam ich temat, z definicji, powinien być nam jak najbliższy (te i inne książki są w końcu czytane przez mózgi). Im bardziej zagłębiamy się jednak w szczegóły anatomii, tym częściej normalny, „ludzki” język ustępuje miejsca naukowemu żargonowi, łacinie i pochodnym łacińskich nazw (…), z tym większym trudem usiłujemy zatrzymać w pamięci wszystkie te „zakręty obręczy” i „jądra półleżące” – i tym większe ogrania nas zniechęcenie. Wielu autorów czuje się w obowiązku zacząć właśnie od tego – od krótkiego kursu neuroanatomii. Ja z kolei chciałbym zaproponować zupełnie inne podejście: naszym punktem wyjścia będzie mózg w działaniu, mózg, w którym rodzi się lęk z jakiegoś powodu, śmiech pod wpływem usłyszanego żartu, nowy pomysł itp. – i od tych zewnętrznych przejawów aktywności umysłowej spróbujemy dojść do mechanizmów leżących u ich podłoża.”
(…)”Mózg ludzki jest strukturą niezwykle skomplikowaną, ale nie musimy znać na pamięć wszystkich detali jego budowy, aby lepiej się nim posługiwać. Już główne elementy krajobrazu wystarczają za punkty orientacyjne, a gdy poruszamy się po tak zawiłym labiryncie, jak własny mózg, znajomość tych punktów zasadniczo zmienia nasze szanse na dotarcie do pożądanego celu.”
Książka nie do końca naukowa, ale napisana w oparciu o rzetelną wiedzę z zakresu psychologii, neurobiologii, medycyny – warto po nią sięgnąć.
Steven Johnson „Odkrywanie mózgu. Co wiemy o sobie dzięki nowym odkryciom neurobiologii”; Świat Książki, Warszawa 2005, wyd. I
Warto przeczytać też „Bez ograniczeń. Jak rządzi nami mózg.” Jerzy Vetulani.
Autor: Dedukacje.pl
