Leworęczność u dzieci

OLYMPUS DIGITAL CAMERADzięki badaniom naukowym dziś już wiadomo, że leworęczność „z urodzenia” jest uwarunkowana  genetycznie. Jest to związane z asymetrią funkcjonalną półkul mózgowych (lateralizacja), która tworzy się podczas rozwoju mózgu jeszcze przed narodzinami dziecka.
Asymetria funkcjonalna mózgu oznacza, że każda z półkul mózgowych człowieka ma tendencje do przejmowania kontroli nad określonymi funkcjami oraz kieruje działaniem przeciwległej strony ciała. W chwili narodzin asymetria przejawia się w funkcjonowaniu m.in. jako praworęczność lub leworęczność.
Najczęściej jest tak, że osoby praworęczne posiadają ośrodki mowy w lewej półkuli, a za zdolności wzrokowo-przestrzenne odpowiada półkula prawa.
W przypadku osób leworęcznych może być odwrotnie, jednak nie musi. W niektórych przypadkach zdarza się, że za mowę odpowiadają ośrodki w obu półkulach i może to stać się źródłem wielu trudności osób leworęcznych w codziennym funkcjonowaniu w praworęcznym świecie.
Osoby leworęczne stanowią wg statystyk od 3-20% społeczeństwa, jednak wynik ten jest skorelowany ze stosunkiem w społeczeństwie do leworęczności.
Oznacza to, że im mniej zjawisko to jest akceptowane, a dzieci uczy się posługiwania się „prawidłowo” prawą ręką, tam odsetek mańkutów jest mniejszy, a w środowiskach, gdzie jest przyzwolenie i brak negatywnych ocen dla tej cechy – tam badania wskazują na większą ilość osób, które uważają się za osoby leworęczne.
Preferencja ręki, czyli naturalna skłonność do posługiwania się częściej wybraną ręką, wykształca się u dziecka w trakcie rozwoju motorycznego. Preferencje można zaobserwować już, gdy dziecko zaczyna używać ruchów złożonych, celowych, w miejsce odruchów bezwarunkowych.
Istotna dla rozwoju motorycznego dziecka jest umiejętność składania obu dłoni na tzw. linii środkowej ciała, przekładanie przedmiotów z jednej ręki do drugiej, a także raczkowanie naprzemienne (nie pełzanie, czy podciąganie się na rękach).
Brak etapu raczkowania może opóźnić ustalenie się dominującej strony, może być także dla rodziców wczesnym sygnałem ostrzegawczym o możliwości wystąpienia w przyszłości trudności z uczeniem się, koncentracją, umiejętnościami grafomotorycznymi (pisanie, rysowanie, trzymanie przyborów do pisania, manipulacja palcami), które często są powiązane z lateralizacją nieustaloną lub skrzyżowaną.
Obserwowalne wykształcenie się naturalnie dominującej ręki następuje ok. 7 miesiąca, ale aby mówić zdecydowanie o leworęczności, musi minąć co najmniej drugi rok życia dziecka. (J.B.Sattler, M.Sovak, 2001).
Podczas diagnozy sprawdza się spontaniczne zachowania dziecka, sposób wykonywania ruchów, manipulacje rękoma, aby wykluczyć ewentualne niedowłady rąk, uszkodzenia nerwów, lub też oburęczność, świadczącą o niewykształconej jeszcze preferencji.
Warto uważnie obserwować zachowanie dziecka od pierwszych dni, nie zmuszać go do działania wbrew wrodzonym skłonnościom, nie przestawiać na praworęczność wbrew naturalnym predyspozycjom.

Pomocne w sprawnym funkcjonowaniu będą specjalnie przygotowane przybory szkolne, biurowe, plastyczne i codziennego użytku: >> zobacz przybory dla osób leworęcznych >

Na podst. „Dziecko leworęczne. ” Sylvia Weber, Wyd.Lekarskie PZWL, 2007

Autor: Dedukacje.pl

Podziel się:
0
Otagowany .Dodaj do zakładek permalink.

Dodaj komentarz

  • Znajdź produkt w najlepszej cenie: